ﭼﺮﺍ ﮔﺎﻫﯽ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﻣﺎ ﭘﺲ ﮔﺮﺩﻧﯽ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ؟!
يكشنبه, ۲۳ فروردين ۱۳۹۴، ۱۰:۵۲ ق.ظ
ﮔﺎﻫﯽ ﻭﻗﺖ ﻫﺎ ﺁﻧﻘﺪﺭ
ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯿﻢ ﻭ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺑﺮ ﻭﻓﻖ ﻣﺮﺍﺩﻣﺎﻥ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺣﺎﻝ ﻧﮕﻪ
ﺩﺍﺭﯾﻢ ﺗﺎ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﮑﻨﺪ، ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻤﻪ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻫﻢ ﺭﺩﯾﻒ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ،
ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺭﺍﺣﺖ ﮐﻪ ﺗﺼﻮﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻫﺴﺘﯽ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺖ ...
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺗﺸﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺧﻮﺑﯿﻢ ﻣﺎ... ﭼﻘﺪﺭ ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺑﻤﺐ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ.
ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺧﻮﺩﺑﯿﻨﯽ ﻏﺮﻕ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﯾﺎﺩﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻢ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻭ
ﺍﺯ ﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪﻩ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺑﺎﺏ ﻣﯿﻞ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺗﺸﮑﺮ ﮐﻨﯿﻢ ....ﻭ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻣﺎﻧﻌﯽ
ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺴﯿﺮﻣﺎﻥ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﺎﯾﺪ ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯿﻢ.
ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﻣﺘﻬﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ، ﻫﻤﻪ ﺣﺘﯽ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺍ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺗﻘﺼﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ ، ﻓﻘﻂ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﻭ ﺑﺲ...
** ﯾﮏ ﺣﮑﺎﯾﺖ ﺁﻣﻮﺯﻧﺪﻩ**
ﺭﻭﺯﯼ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ، ﺍﺯ ﻃﺒﻘﻪ ﺷﺸﻢ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﻧﺶ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﺪ...
ﺧﯿﻠﯽ
ﺍﻭ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﻣﯿﺰﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺷﻠﻮﻏﯽ ﻭ ﺳﺮ ﻭ ﺻﺪﺍ، ﮐﺎﺭﮔﺮ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ. ﺑﻪ
ﻧﺎﭼﺎﺭ ﻣﻬﻨﺪﺱ، ﯾﮏ ﺍﺳﮑﻨﺎﺱ 10 ﺩﻻﺭﯼ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯽﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ﺗﺎ ﺑﻠﮑﻪ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺑﺎﻻ ﺭﻭ
ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﺪ. ﮐﺎﺭﮔﺮ 10 ﺩﻻﺭ ﺭﺍ ﺑﺮﻣﯽﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺗﻮ ﺟﯿﺒﺶ ﻣﯽﮔﺬﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎﻻ
ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﺪ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﮐﺎﺭﺵ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺑﺎﺭ ﺩﻭﻡ ﻣﻬﻨﺪﺱ 50 ﺩﻻﺭ ﻣﯿﻔﺮﺳﺘﺪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻭ
ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎﻻ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﺪ ﭘﻮﻝ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﯿﺒﺶ ﻣﯽﮔﺬﺍﺭﺩ!!!
ﺑﺎﺭ
ﺳﻮﻡ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﺳﻨﮓ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺭﺍ ﻣﯽﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻭ ﺳﻨﮓ ﺑﻪ ﺳﺮ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﻣﯽﮐﻨﺪ.
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﺎﻻ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻭ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﮐﺎﺭﺵ
ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ..!!
ﺍﯾﻦ
ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺳﺖ، ﺧﺪﺍﯼ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻧﻌﻤﺖ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ
ﻣﺎ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﺪ ﺍﻣﺎ ﻣﺎ ﺳﭙﺎﺱﮔﺰﺍﺭ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ. ﺍﻣﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺳﻨﮓ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺑﺮ ﺳﺮﻣﺎﻥ
ﻣﯽﺍﻓﺘﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﮐﻮﭼﮏ ﺯﻧﺪﮔﯽﺍﻧﺪ، ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﻭﯼ ﻣﯽﺁﻭﺭﯾﻢ.
ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﻣﺎﻥ ﻧﻌﻤﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺭﺳﯿﺪ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﭙﺎﺱﮕﺰﺍﺭ
ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺳﻨﮕﯽ ﺑﺮ ﺳﺮﻣﺎﻥ ﺑﯿﻔﺘﺪ.
*ﺍﺯ ﺁﯾﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﻗﺎﺿﯽ ﺑﯿﺎﻣﻮﺯﯾﻢ *
ﺁﻗﺎ
ﺳﯿﺪ ﻋﻠﯽ ﻗﺎﺿﯽ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﺁﯾﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻬﺠﺖ ﻣﺴﺘﺄﺟﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺻﺎﺣﺒﺨﺎﻧﻪ ﺍﺛﺎﺙ ﻣﻨﺰﻟﺶ
ﺭﺍ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭﺳﻂ ﮐﻮﭼﻪ. ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺸّﺎﺵ ﺑﻮﺩ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﻮﺩ: «ﺧﺪﺍ
ﺧﯿﺎﻝ ﮐﺮﺩﻩ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺁﺩﻣﯿﻢ»؛ ﯾﻌﻨﯽﺧﺪﺍ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺭﺍ ﺳﺨﺘﯽ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ
، ﻭ ﮔﻮﯾﺎ ﺧﺪﺍ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺁﺩﻡ ﺣﺴﺎﺏ ﮐﺮﺩﻩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺳﺨﺘﯽ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ.
ﻧﮑﺘﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺳﺨﺘﯽ ﻫﺎ
ﺭﺍ
ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﻭﺟﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺍﯾﺴﺘﯿﻢ ﻭ ﺑﯽ ﺗﺎﺑﯽ
ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﮔﻮﯾﯽ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﻬﺸﺘﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﯿﺴﺖ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻧﺞ ﻭ ﺳﺨﺘﯽ ﺍﯼ ﭘﯿﺶ
ﺑﯿﺎﯾﺪ.
ﺩﺭ
ﺩﺍﻣﻨﻪ ﻫﺎﯼ ﻧﺎﻫﻤﻮﺍﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﻧﯿﺎ، ﮔﺎﻩ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺳﺮﺑﺎﻻﯾﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯾﻢ ﻭ ﺑﺎ
ﺗﻼﺷﯽ ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﯿﻢ ﻭ ﮔﺎﻩ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺷﯿﺒﯽ ﮐﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﯿﭻ ﺯﺣﻤﺘﯽ ﺑﻪ
ﺭﺍﺣﺘﯽ ﻭ ﺑﺎ ﺷﺘﺎﺏ، ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺣﺮﮐﺖ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺍﯾﻦ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﺪ ﻣﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﺮ
ﺷﺮﺍﯾﻄﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﯿﺎﯾﻢ...
خداقوت و التماس دعا