شهدا شرمنده ایم...

 

من دیگر خجالت میکشم در این چشم ها نگاه کنم!!!

با چه رویی نگاه کنم؟ کمکم کنید!!!

وقتی وضعیت حجاب خواهرانم این است:

و وضع ظاهری برادرانم این:

وقتی شب عاشورا همسایه ما جشن عروسی میگیرد!

وقتی در ایران اسلامی پرچم حسین را به آتش میکشند!

وقتی در اینجا...در این کشوری که زنده است به خون شهدا منتظران مهدی را به سخره میگیرند!

وقتی در اینجا توی خیابان جلوی دید مردم مشروب میخورند و عربده میکشند!

وقتی در اینجا آمر به معروف و ناهی از منکر را به زیر بار کتک میگیرند!

و....

من چگونه و با چه رویی میتوانم درون این چشم ها بنگرم؟!!!

چه کسی مقصر است؟

من مقصرم...تو مقصری...ما مقصریم!!!!

واقعا اگر از خودمان و خدای خودمان شرمنده نمیشویم لا اقل از این نگاه ها شرمنده شویم...

باز هم آن جمله تکراری را باید به زبان آوریم!!!!

                                    شهدا شرمنده ایم!